1917-2017: Het is dit jaar honderd jaar geleden dat er in het toen nog Tsaristische Rusland de Russische Revolutie begon. Hoewel de maand, oktober, van 1917 wordt aangewezen als het begin van de revolutie, wordt ook wel de zesde novenmber van dat jaar als het begin van de revolutie genoemd. Het was toen dat de Bolsjewisten er de regering-Kerensky die in de plaats van de toen al afgetreden Tsaar, Nicolaas II, gekomen was, omver wisten te werpen. Daarna brak de Russische Burgeroorlog uit, een burgerconflict waarbij de aan de Tsaar loyale Wit-Russische Legers tegen de Rood-Russische legers die loyaal waren aan de Bolsjewisten. Toen dit conflict in 1919 haar hoogtepunt bereikte, was de overwinning voor Vladimir Ilyich Lenin (de eerste Bolsjewistische dictator van Rusland en Leon Trotsky (zijn rechterhand) nog verre van zeker; het wit-russische verzet bleek taaier te zijn dan dit tweetal aanvankelijk had aangenomen. Dus moest er een methode worden gevonden om dit verzet voorgoed te breken om het Bolsjewistische macht in Rusland te consolideren en uit te breiden.

imrussia.org

De Provincie Tambov: De Hongersnood. 

Een aspect van de Russische Burgeroorlog was de opstand van de boerengemeenschap tegen het Bolsjewistische regime in de provincie, Tambov. De rood-russissche strijdkrachten hadden door het plegen van vele wreedheden in deze regio getracht die aan de Bolsjewisten te onderwerpen hetgeen een massaal verzet van de boeren veroorzaakt had. Onder leiding van een jonge capabele soldaat, Aleksandr Antonov, hadden de vele boeren er zich verenigd tot een waar leger. De reden voor deze (en andere opstanden in andere delen in Rusland) was dat Lenin en Trotsky er de rekwisitiequota hadden ingevoerd waarbij de boeren zowat al hun graan af moesten staan. Het verzet van dit boerenleger waarvan de gelederen in 1920 flink gegroeid waren, verspreidde zich vervolgens uit over Wolga-gebied. Nadat de Bolsjewisten in oktober 1920 er hun belangrijkste tegenstanders overwonnen hadden en tevens een staakt-het-vurenverdrag met de Poolse regering gesloten hadden, kwam Lenin met zijn prodrazvyorstkabeleid, waarmee alle graan in Tambov van de boeren moest worden geconfisqeerd. En het zou de rood-russissche generaal, Mikhail Tukhachevsky, zijn die dit beleid met zijn legers door zou voeren. En het was dit beleid wat er de hongersnood tot gevolg had. De grootste hindernis om er de boerenopstand onder controle te krijgen, zo had de generaal ontdekt, waren er de moerassige en beboste gebieden in Tambov waar de “bandieten” (zoals de opstandige boeren door Lenin en de Bolsjewisten genoemd werden) zich er verschanst hadden. Om die gebieden te zuiveren, gaf hij opdracht tot het gebruik van gasgranaten, die zeer effectief bleken te zijn. Tevens vaardigde Tukhachevsky in juni 1921 er de volgende oprdrachten uit aan zijn strijdkrachten:

Iedereen (in Tanbov) die weigert zijn naam op te geven, moet ter plaatse geëxecuteerd worden. Van de gezinnen die wapens verborgen zouden kunnen houden, is de overheid bevoegd er gijzelaars onder de leden te nemen en die ter plaatse te executeren. Van gezinnen die een “bandiet” herbergden, moest al het bezit geconfisqeerd worden en de leden zelf worden gearresteerd waarbij de kostwinner moest worden geëxecuteerd. Daarna zouden de gezinnen  naar kampen worden gedeporteerd, Elk gezin wat een of meer leden van een gezin of bezittingen van de “bandieten” herbergde, moest worden beschouwd als een stel “gangsters” waarvan de kostwinner moest worden geëxecuteerd.

En zo werd het boerenverzet gepaard gaande met een door de Bolsjewisten gecreëerde hongersnood in Tambov uiteindelijk gebroken:

“Toen het duidelijk was dat de Bolsjewisten de Burgeroorlog al hadden gewonnen, werd de rebellie neergeslagen. Tambov is eerder een herinnering aan de samenhangende minachting voor het menselijk leven door het Communisme. Terwijl we de honderdjarige herdenkdag van de Bolsjewistische Revolutie naderen, moeten we de slachtoffers van Lenin in de provincie Tambov herdenken waarna er miljoenen meer zouden volgen.” 

Wat nu zo opmerkelijk is, is dat 25% van de Amerikaanse millennials (mensen die tussen 1977, 1980 en 2000 geboren zijn (en nu bekend zijn met het internet en sociale media), een gunstige en sympathieke indruk van Lenin hebben. In het huidige Rusland zelf is dit 53% blog.victimsofcommunism.org/while lenin-is-celebrated-his-victims-are-forgotten/

Overheersende Onwetendheid. 

Dát Vladimir Lenin door vele in de Verenigde Staten en Rusland in een gunstig daglicht wordt gesteld, zal wel vanwege de overheersende onwetendheid zijn die er heerst, komen. Nochtans zijn ook de genoemde 25% in Amerika en de 53% in Rusland nu bekend met het internet en sociale media. En dit betekent natuurlijk dat die (althans de meesten onder hen)) toegang tot deze media hebben. Het is nl. dáár waar we de bronnen over de destijds in Tambov gepleegde gruwelen door Lenin, Trotsky en Tukhachevsky kunnen raadplegen. Hoewel men hier dus aanvankelijk onbekend mee was, zou die onwetendheid dan eigenlijk ook niet lang geduurd moeten hebben. Daarnaast is o.a. ook het lijvige boek, “The Black Book of Communism: Crimes, Terror, Repression” verkrijgbaar (hier in Nederland in 1997 uitgegeven onder de gelijknamige titel, “Zwartboek van het communisme: Misdaden, terreur, onderdrukking” (De Arbeiderspers). In hoofdstuk 5, “Van Tambov tot de Grote Hongersnood” (blz. 149-179) lezen we bijvoorbeeld dat de boerenopstand in Tambov van alle overige opstanden die er her en der in Rusland plaatsgevonden hadden, de best georganiseerde en de langstdurende was. Nadat er in 1918 de voedselrekwisities waren ingevoerd door Lenin en zijn Bolsjewisten, waarbij over de honderd rekwisitiedetachementen de Tambovprovincie terroriseerden, onderscheidde de zich daaropvolgende boerenopstanden zich aanvankelijk niet met andere opstanden elders in het Russische imperium. In 1920 werden de rekwisitiequotas waaraan de boeren aan moesten voldoen van 18 naar 27 miljoen poed verhoogd. De boeren hadden er hun graanakkers intussen flink beperkt  daar zij wisten dat datgene wat zij zelf niet konden consumeren wegens tijdgebrek, onmiddelijk zou worden geconfisqeerd. Zouden zij tóch aan de voor hen vereiste quotas voldoen, dan zou dit voor hen een zekere hongerdood betekenen. En zo maakten de rekwisitiedetachementen in het dorp, Chitrovo, het mee dat de zaak daar volkomen uit de hand liep. Tijdens de confisqatie van de voedselvoorraad plunderden en roofden deze detachementen van alles; zelfs kussens en keukengereedschap waren niet veilig voor hen. Het inmiddels in beslag genomen graan lag bovendien in de nabijgelegen stations waar het heen was gebracht, in de open lucht te verotten. Antonov (wiens volle naam, Aleksander Stepanovitsj Antonov luidde), was aanvankelijk als hoofd van de militie in zijn geboortestreek, Kirsanov, een tijd lang verbonden geweest met de Bolsjewisten. In augustus 1918 brak hij echter met hen om daarna de leiding te nemen over een van de vele opstanden over het uitgestrekte platteland. Nadat de boerenopstand uiteindelijk ook Kirsanov had bereikt, begon Antonov met de opzet van zijn goed georganiseerde rebellenleger samen met een informatiedienst en een propagandaapparaat waarmee hij de “bolsjevistische commissarocratie” hekelde. (blz. 150-151) Deze boerenopstand was (samen met die van de rebellenleider, Machno), zo succesvol dat de Bolsjewisten er nog slechts de stad, Tambov en enkele stedelijke provinciecentra bezet hielden. Uiteindelijk zou de beweging van Antonov bestaan uit meer dan 50.000 bewapende boeren hetgeen Lenin in een staat van paniek bracht. Op 19 oktober 1920 gaf hij Dzerzjinski daarom de opdracht deze beweging tot elke prijs neer te slaan en hierbij moest energieker worden opgetreden. Begin 1921 breidden de opstanden zich tevens uit naar de provincies, Samara, Saratov, Tsaritsyn, Astrachan en Siberië. En dit dwong de lokale Bolsjewistische overheid er in de provincie, Samara, ertoe het nieuws mee te delen dat de depots waar het geconfisqeerde graan opgeslagen lag en bewaard werd, belegerd werden door duizenden hongerige boeren. Het lokale bestuur was er slechts in staat geweest, enkele van deze opslagplaatsen te heroveren en vanuit Saratov deelde het Bolsjewistische bestuur Moskou mee dat het “banditisme” de hele provincie nu bezet had en dat er voltallige eenheden van het Rode Leger “in het niets verdwenen” waren. In januari en maart 1921 verloren de Bolsjewisten ook nog eens de macht over de provincies, Tjoemen, Omsk, Tsjeljabinsk en Jekaterinboerg waarbij de Transsiberische Spoorweg, de verbinding tussen Rusland en Europa, afgesneden werd. ook in de steden, Petrograd en Moskou, verslechterde de situatie er zich. Daar was de economie zowat gestagneerd waarbij er geen treinverkeer meer was, de meerderheid aan fabrieken er vanwege gebrek aan brandstof óf gesloten waren óf op halve kracht actief waren en de twee steden er niet langer van voedselvoorraad voorzien werden. (blz. 152-153) Uit deze gegevens blijkt wel hoeveel succes de boerenopstanden en de opstanden elders in het Russische imeprium hadden; dit alles vormde een wáre bedreiging voor het Bolsjewistische regime in Moskou wat in die tijd kennelijk nog niet genoeg vast in het zadel zat! Maar uiteindelijk wisten Lenin, Trotsky en hun Bolsjewisten de talloze opstanden te bedwingen. En op 10 juli 1921 kon de vice-volkscommissaris van Landbouw, Nikolaj Osinski, nadat hij er in mei van dat jaar de provincies, Toela, Orjol en Voronezj bezocht had, schrijven dat de zuiveringen op 27 juni in het dorp, Osinovki, waren begonnen. De boeren daar zouden “bandieten” hebben geherbergd en tijdens ondervraging door de repressiedetachementen” zouden die dit hebben ontkend. Toen die dit echter bleven ontkennen, had Osinski er van de veertig gijzelaars die hij er had genomen, 21 van laten executeren omdat de boeren de dreiging tot executie volgens hem niet serieus zouden hebben genomen. Osinski schreef in zijn rapoort verder dat het dorp, Karejevka, daar dit een geliefd onderduikadres voor “bandieten” zou zijn, overeenkomstig het besluit van de uit vijf leden bestaande commissie die hij leidde, wég zou worden gevaagd. De hele bevolking werd er weggevoerd, hun bezittingen geconsfisqeerd en die gezinnen van soldaten die in het Rode Leger dienden, namen vervolgens de huizen in. Nadat zij die van waardevolle spullen hadden beroofd, werden die naderhand in brand gestoken. Op 3 en 4 juli begon met met de zuivering van de dorpen, Bogoslovka en Osinovka. Daar werden grotendeels dezelfde maatregelen genomen. Op 6 juli werden de zuiveringen van deze (en andere dorpen en stadjes) beëindigd en wel met “succes” volgens Osinski terwijl men er achter de rest van de “bandieten” aanging. (blz. 162-163) Er is natuurlijk nog veel meer in “Zwartboek van het communisme…” te lezen maar deze gegevens maken al duidelijk wat voor mannen Lenin en Trotsky wel niet waren; zij waren beslist geen vreedzame mannen maar lieden die het bloed van de talloze slachtoffers vande hierboven genoemde provincies en dorpen aan hun handen hadden. En hierna zouden er miloenen meer volgen!

holodomorinfo.com

“Weg met de Joden en Commissarissen!”

Op blz. 120 lezen we dat Lenin op 12 en 13 maart persoonlijk een bezoek bracht aan de door de arbeiders bezette Poetilov-fabriek waar hij  een speech wilde houden om er de staking die er uitgebroken was, hiermee wilde beëindigen. Toen hij wilde beginnen, scandeerden de arbeiders, o.a. de leus, “Weg met de joden en commissarissen!” De verklaring die hierbij wordt gegeven is dat vanwege de neiging van het anti-Semitisme wat er altijd loerde, Joen en Bolsjewisten samen op een lijn werden gesteld daar een groot deel der Bolsjewistische leiders ook Joden waren en dat deze leus daarom gerechtvaardigd werd. Maar het zou het “anti-Semitisme” zijn waardoor de arbeiders gedrongen zouden zijn geweest, deze leus te bezigen. Wel, dit boek werd (hier in Nederland in 1997 en later in de Verenigde Staten in 19999) uitgegeven in een tijd dat er toen misschien nog niet voldoende gegevens over de ware aard van het Bolsjewisme voorhanden was; het internet kwam pas vanaf 1993-1994 geleidelijk aan beschikbaar voor het grote publiek en ook daar zou aanvankelijk weinig gegevens te vinden zijn geweest over het ware karakter van het Bolsjewisme. Een ándere (mogelijke) reden dat een van de auteurs duidelijk gemaakt had dat het Bolsjewisme geen “Joodse samenzwering” zou kunnen zijn (vooropgesteld dat hier opzet in het spel zou kunnen zijn geweest), is dat de auteurs van dit boek er op de hoogte van kunnen zijn geweest dat de Russische Revolutie en alles wat daarop zou volgen inderdaad een “Joodse coup” zou zijn geweest, maar dit zouden hebben kunnen verzwegen. Het is dan ook mogelijk dat zij dit (om begrijpelijke redenen!) liever niet wilden vermelden!

Géén Vergelijking Hoewel de Feiten Koppig Zijn. 

Op de bladzijden 30-31 van “Zwarboek van het commmunisme…” lezen we dat de auteur niet hebben beoogd een “vergelijkende rekensom” betreffende de misdaden van het Nazisme en het Communisme op te stellen. De feiten echter, zo lezen we er, zijn “koppig” daar die aantonen dat er in tegenstelling met het Nazisme wat 25 miljoen slachtoffers op haar geweten had, het Communisme er circa 100 miljoen op haar geweten had (en die behelzen dan niet die slechts in Rusland maar ook in haar satellietstaten en andere landen waar het Communisme er later voet aan de grond gekregen had). De kampcommandant, Rudolf Hoess, die het kamp Auschwitz, had opgezet, had via de Duitse Sicherheidsdienst aan de commandanten van de Duitse kampen gedetailleerde gegevens verstrekt over de vreselijke omstandigheden die er in de Russische kampen heerste en hierin werd meegedeeld dat er hele volken vernietigd werden door middel van dwangarbeid. Dat de Nazi’s zouden kunnen zijn geïnspireerd door de misdaden van het Communisme, betekent volgens de auteurs dat er geen “direct oorzakelijk verband” gelegd kan worden tussen de staatsgreep van de Bolsjewisten en de (latere opkomst) van de Nazi’s in Duitsland.

zionistreport.com

Opkomst van Hitler & de Nazi’s: Reactie van de Duitse Bevolking op de Wereldwijde dreiging van het Bolsjewisme. 

Nogmaals, er hoeft beslist geen opzet in het spel te zijn daar de auteurs van “Zwartboek van het communisme…” geen vergelijking willen  trekken tussen het Communisme en het latere Nazisme. De waarheid is echter dat het Bolsjewisme in die tijd als een dodelijke en wereldwijde dreiging ervaren werd! Het was niemand minder dan Winston Churchill (de Britse premier die Engeland door de donkere dagen van  WW II zou loodsen) die eens lang geleden een paginavullend artikel op blz. 5 van de Illustrated Sunday Herald (Londen) op 8 februari 1920 schreef:

“Sommige mensen mogen Joden, sommige weer niet; maar geen bedachtzaam mens kan het feit betwijfelen dat zij zonder enige twijfel het meest formidabele en het meest opmerkelijke ras zijn wat ooit in de wereld verschenen is. En het zou goed kunnen zijn dat dit zelfde verbazingwekkende ras in het eigenlijke proces bezig is met de productie van een moreel en filosofisch stelsel wat even kwaadaardig als het Christendom goedaardig was wat als het niet belemmerd zal worden, alles zou verbrijzelen wat het Christendom mogelijk heeft gemaakt. Het zou er bijna op lijken alsof het Evangelie van Christus en het evangelie van de Antichrist ertoe bestemd waren, voort te komen uit ditzelfde volk en dat dit mystieke en mysterieuze ras verkoren is voor deze heersende manifestaties, zowel de goddelijke als de diabolische. De Russische Joden zijn er ondanks hun onvermogen waaronder zij geleden hebben erin geslaagd, een eerbare en succesvolle rol in hetnationale leven in Rusland te spelen. Als bankiers en industriëlen hebben zij onverdroten Rusland’s economische financiële middelen ontwikkeld en bij de creatie van deze opmerkelijke organisaties, de Russiche Cooperatieve Verenigingen stonden zij vooraan; en zij zijn de meest loyale handhavers van vriendschap met Frankrijk en Groot-Brittanië geweest.

In gewelddadige oppositie tegenover al deze Joodse inspanningen staan de intriges van de internationale Joden. De aanhangers van deze sinistere beweging zijn merendeels mannen die onder de ongelukkige volken waar zij zijn opgegroeid, vervolgd worden vanwege hun ras. De meesten (zo niet allen) hebben het geloof van hun voorvaderen verlaten en hebben alle geestelijke hoop op de volgende wereld” (het hiernamaals-TN) “uit hun gedachten verwijderd. Onder de Joden is deze beweging niet nieuw. Van de dagen van Spartacus-Weishaupt tot die van Karl Marx en tot aan Trotsky (Rusland), Bela Kun (Hongarije), Rosa Luxenburg (Duitsland) en Emma Goldman (Verenigde Staten) heeft deze wereldwijde revolutionaire samenzwering voor de omverwerping van de beschaving en voor de samenvoeging van de componenten van de samenleving op basis van belemmerende ontwikkeling, jaloerse kwaadwilligheid en onmogelijke gelijkheid gestadig en onafwendbaar ontwikkeld. 

Die” (de wereldwijde revolutionaire samenzwering) “speelde zoals een moderne schrijver, mvr. Webster, heeft aangetoond, een definitieve herkenbare rol in de tragedie van de Franse Revolutie. Gedurende de 19e eeuw is die de drijfveer van elke ondermijnende beweging geweest; en nu heeft deze uitzonderlijke groep van personen uit de onderwereld der grote steden in Amerika en Europa het Russische volk bij haar haren van het hoofd gegrepen en zijn praktisch de onbetwiste meesters van dit imperium geworden. Het is niet nodig de rol in de creatie van het Bolsjewisme en het daadwerkelijk tot stand brengen van de Russische Revolutie door deze internationale en voor het grootste deel atheïstische Joden te overdrijven. Het is zeker een grote rol. Die is waarschijnlijk groter dan elke andere rol. De meerderheid der leiders zijn met de merkwaardige uitzondering van Lenin, Joden.” http://www.mosaisk.com/revolution/Winston-Churchill-Zionism-Versus-Bolshevism.php

Allereerst lezen we dat de componeneten van de Russische samenleving volgens Churchill bij elkaar gevoegd werden op basis van o.a. “onmogelijke gelijkheid.” Dit vinden we weer terug in de “Protocollen der Wijze Oudsten van Zion”: 

“Ver terug in oeroude tijden waren wij de eersten die onder de volksmassas de woorden, “Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap” uitriepen, woorden die sinsdien die dagen vele malen zijn herhaald ddor dwaze papegaaien die van alle kanten rondom op dit aas afkwamen en daarmee het welzijn van de wereld wegnamen” (nl.) “ware vrijheid van het individu. De hoegenaamde wijze mannen onder de Goyim, de intellectuelen, konden van deze uitgesproken woorden in hun abstractheid niets maken, zagen niet de tegenstelling tussen hun betekenis en hun onderliggende verband, zagen niet dat er in de natuur geen gelijkheid is, er geen vrijheid kán zijn.” (Protocol 1 (“Protocols of the Learned Elders of Zion” (CPA Book Publisher) herdruk van 1934, blz. 148)

Verder schreef hij dat “mvr. Webster (eigenlijk Nesta Webster) aangetoond had dat de “wereldwijde revolutionaire samenzwering” tevens een grote rol had gespeeld tijdens de Franse Revolutie (1789-1804). Ook dit vinden we weer terug in de Protocollen:

“Denk aan de Franse Revolutie waaraan we de naam, “Grote” hebben gegeven; de geheimen van de voorbereidingen zijn ons welbekend want die waren geheel het werk van onze handen.” (Protocol 3., idem, blz. 156)

De Britse premier maakte ook duidelijk dat het voor hem was alsof zowel het Evangelie van Christus als dat van de Antichrist ertoe voorbestemd waren, voort te komen uit hetzelfde (Joodse) volk. En wat zeggen de protocollen hierover? Lees maar:

“Sinds die tijd” (de tijd van de Franse Revolutie) Hebben we de volken van de ene ontgoocheling naar de andere gevoerd zodat zij zich uiteindelijk van ons af zouden keren ten gunste van de Koningsdespoot van het bloed van Zion die wij voor de wereld voorbereiden.” (idem)

“wanneer het uur voor onze Souvereine Heer der gehele Wereld om gekroond te worden, zullen het deze zelfde handen zijn die alles wég zullen vagen wat hiertoe een hindernis mocht zijn.” (idem, blz. 155)

En na de Russische Revolutie wérd de “Souvereine Heer”, Vladimir Lenin geheten, dan ook “gekroond.” En in die tijd leek het er voor velen (vnl. de Katholieke Kerk) op dat de Antichrist nu eindelijk was opgestaan en nu aan het werk zou gaan om zijn heerschappij waarmee hij in Rusland begonnen was, geleidelijk aan te verbreiden over de hele wereld. En de gruwelen en grootschalige genocides die hij er met zijn naaste medewerkers in Rusland al had gepleegd, zouden in de nabije toekomst in grote delen van de rest van de wereld herhaald worden.

smoloko.com

Het zouden niet slechts de grootschalige genocides zijn die de Bolsjewisten zouden plegen. Hierboven op deze afbeelding zijn  meer methoden te zien waarmee de Joden niet slechts de Russische samenleving zouden ondermijnen maar uiteindelijk de gehele wereld! Met het eerste punt, het verbannen van God van de hemel en het Christendom van de aarde, waren de Joodse Bolsjewisten al deels mee geslaagd; zij wisten er met het Darwinisme het Christendom wel belachelijke te maken en te ondermijnen maar níet om Hem uit de hemel te bannen! En punt 4 over het verwijderen van elke gedachte aan patriotisme, vaderlandsliefde ofwel het nationalisme! Hier is tevens een ánder woord voor: “populisme.” Hoe vaak hebben we niet meegemaakt dat er tijdens de uitzending van actualiteitenprogrammas verachtelijk en denigrerend over populisme gesproken wordt. En die weinige politieke partijen hier en daar in Europa, worden belasterd en gekleineerd met termen als “neo-nazi’s” “racisten” en meer van dergelijke termen? En dit is niet slechts op het Europese continent het geval; dit is een wereldwijd fenomeen! 

Zijn de Protocollen van de Wijze Oudsten van Zion een “Vervalsing”? 

Nadat de Protocollen in 1901 of 1905) in Rusland door de monnik en geleerde, Sergius Nilus, gepubliceerd waren, werd er geprotesteerd dat die een “vervalsing” zouden zijn met het doel het Joodse volk een wereldwijde samenzwering in de schoenen te kunnen schuiven. En nu, vele vele jaren later, is dit nóg zo. De protocollen zijn, zo heet het officieel, reeds lang in diskrediet gebracht. De theorie hierachter is dat een lid van de geheime tsaristische politie, de Ochrana, dit geschrift in elkaar zou hebben gezet en dit vervolgens liet verspreiden. Die zouden Nicolaas II (de laatste Russische Tsaar uit het geslacht der Romanovs), onder ogen zijn gekomen hetgeen op zich juist is maar hij heeft hier verder niets mee gedaan. Maar Henry Makow (zelf Joods) legt uit hoe het met de protocollen precies in elkaar zit. https://www.henrymakow.com/maurice_joly_plagiarized_proto.html En de oorspronkelijke titel van de protocollen luidde, “De Grote in de Kleine: De Komst van de Antichrist en de Heerschappij van Satan over de Aarde.” En of de Protocollen dan nóg een “vervalsing” zouden zijn? Kijk dan maar eens om u heen in de samenleving en kijk dan nog eens naar de punten op de afbeelding hierboven!

Dr. Michael Higger. 

In die tijd waren er onder de Joden velen van overtuigd dat er nu een Messiaans Tijdperk aan zou breken. Eén van hen, een Joodse geleerde, Dr. Michael Higger geheten, had later in 1932 een boek gepubliceerd wat aanvankelijk voor een beperkt Joodse publiek bestemd was. “The Jewish Utopia” (The Lord Baltimore Press). Nadat Lenin in 1924 aan een beroerte overleden was, had Josef Stalin (na een machtstrijd in het Kremlin) de heerschappij van hem overgenomen. Hoewel hij de enige niet-Jood was (hij was een Georgiër), werd hij van achter de schermen in Rusland voortdurend begeleid en in de gaten gehouden door machtige Russische Joden. En onder hun leiding zou dit Messiaanse Tijdperk (ofwel dit “Joodse Utopia”) uiteindelijk werkelijkheid worden. In verband met dit tijdperk schreef Higger het volgende:

“In het algemeen zullen de volken der wereld verdeeld worden in twee groepen, de Israëlitischen en de niet-Israëlitischen. De eerste zal rechtvaardig zijn; zij zullen in overeenstemming met de wensen van een universele God leven; zij zullen dorsten naar kennis en zelfs tot het punt van martelaarschap bereid zijn, ethische waarheden over de wereld te verspreiden. Al de overige volken aan de andere kant zullen bekend staan om hun verfoeilijke praktijken, agdoderij en vergelijkbare goddeloze daden. Zij zullen voor de invoering van het ideale tijdperk worden vernietigd en van de aarde verdwijnen. Al deze onrechtvaardige naties zullen voordat zij gestraft en verdoemd worden, tot het oordeel geroepen worden. Het medogenloze vonnis van hun ondergang zal hen slechts nadat hen een eerlijk proces gegeven is worden aangekondigd en het duidelijk geworden is dat hun bestaan de nadering van het ideale tijdperk zou verhinderen. Aldus zullen wanneer de rechtvaardige naties tijdens de komst van de Messias hulde betonen aan de ideale rechtvaardige leider en hem gaven aan zullen bieden, de goddeloze en corrupte naties in het besef van de nadering van hun ondergang, hem vergelijkbare gaven aan bieden. Hun gaven en vermeende erkenning van het nieuwe tijdperk zullen botweg verworpen worden. Want de waarlijk goddeloze naties moeten net zoals de goddeloze individuën voordt er een ideale menselijke samenleving der rechtvaardige naties gevestigd kan worden, van de aarde verdwijnen.” (blz. 37)

Het “ideale tijdperk” was in die tijd al gevestigd in de Sovjet-Unie en de “ideale leider” (de “Messias” zoals Higger die meende te moeten zien), was in die tijd bezig met de vernietiging van de Oekraïense bevolking door middel van de Holodomor, een door de Jood, Lazare Kaganovich gecreëerde massale hongersnood! 

abebooks.com

De “Ethische Waarheden.” 

Maar wat wáren nu precies die “ethische waarheden” waar Higger het over had? Weer geven de protocollen het antwoord:

“Veronderstel niet voor een moment dat deze verklaringen lege woorden zijn; denk zorgvuldig aan de successen die we voor het Darwinisme, Marxisme en Nietzschisme geregeld hebben. Voor ons, Joden, zou het hoe dan ook duidelijk moeten zijn wat voor een ontbindende uitwerking deze richtlijnen op de geest van de Goyim hebben gehad.” (prot. 2, blz. 151)

Het was het Darwinisme, een van die “richtlijnen” en wat dit betreft, daar is nu een overgroot deel van de mensheid mee bekend. En het was natuurlijk Charles Darwin die zo rond ergens in 1800 begin 1900 met zijn “evolutietheorie” kwam, de overtuiging dat er eigenlijk geen persoonlijke Schepper bestond en al het geschapene (inclusief de mens zelf) door “toeval” ontstaan zou zijn. En het is juist om die reden dat een groot deel van de mensheid van een geloof in een persoonlijke God afgeleid werd naar deze theorie (en let wel, het is nu nog stééds een theorie!) naar o.a. deze “richtlijn” gevoerd werd waardoor die volgens het hierboven genoemde protocol “een ontbindende uitwerking” op de geest van de Goyim heeft gehad. En wat wás nu het gevolg van deze “ontbindende uitwerking? Wel, 1: er ís geen God en 2: dit betekent dat het machtigste wezen in het dierenrijk (de mens is volgens deze theorie immers ook een “dier”) de mens zelf is. En wie (of wat) staat er dan weer boven de mens? Diegene die op een bepaald moment (waar dan ook) de absolute macht over anderen heeft. En dit is nu precies wat er met Vladimir Lenin en Trotsky gebeurd was; zij waren de machtigsten, waren nu zélf “God” en bepaalden in die hoedanigheid tijdens hun communistische heerschappij het lot van miljoenen anderen! En wat schreef Baruch Levy in 1879 ook alweer aan de “vader” van het Marxisme/Communisme/Bolsjewisme, Karl Marx (Karl Mordechai) in een brief? Lees maar:

“Het Joodse volk als geheel zal haar eigen Messias zijn. Het zal de wereldheerschappij verkrijgen door de ontbinding van andere rassen. door de afschaffing van grenzen, de vernietiging van de Monarchie en door de stichting van een wereldrepubliek waarin de Joden overal het voorrecht van het burgerschap uit zullen oefenen. In deze Nieuwe Wereldorde” (het “Joodse Utopia”, het “Messiaanse Tijdperk”) “zullen de kinderen van Israël zonder enige tegenstand te ontmoeten al de leiders leveren. De regeringen der verschillende volken die de wereldrepubliek vormen, zullen zonder problemen in de handen van de Joden vallen. Het zal dan voor de Joodse heersers mogelijk zijn het prvébezit af te schaffen en overal gebruik te maken van de middelen van de Staat. Aldus zal de belofte in de Talmud vervuld worden waarin gezegd wordt dat wanneer de Messiaanse Tijd gekomen is, de Joden alle bezittingen der aarde in hun handen zullen hebben.” 

Ten tijde toen Levy deze woorden in een brief aan Marx schreef, wás Lenin natuurlijk nog geen dictator over Rusland. Maar nadát hij dit later eenmaal geworden was, handelde hij als “God” sprak hij als “God:  en voelde en gedroeg hij zich dan ook als “God.” Hij schafte er ook het privébezit af en slechts hij en de overige Joden daar oefenden er het recht op burgerschap uit. De Russische Monarchie werd er vernietigd en de Russische bevolking werd er door hen geknecht, geterroriseerd, gemarteld en in verbijsterend hoge getale vermoord! Het “Messiaanse Tijdperk” was er begonnen, de “Souvereine Heer” uit de Protocollen was in zijn koninkrijk gekomen; een hemel op aarde voor hem, een levende hel voor de Russen (in het bijzonder de kerk en haar kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders)! En daar een groot deel van de bevolking het christelijk geloof vanwege deze “ontbindende richtlijn” prijsgegeven (of althans daarna slechts Christen in naam waren geworden), was die uiteindelijk een gemakkelijke prooi voor de Joodse Bolsjewisten!

AladdinsMiracleLamp.wordpress.com

En dit had Higger over de Christenen te zeggen:

“Ten zesde, Israël zal een levend getuigenis van de absolute eenheid van God zijn. Als gevolg zal er geen volk wat in de verdeeldheid van de Godheid in twee of meer delen of personen geloven. Alleen die volken die in één God geloven, zullen overleven in de ideale wereld.” 

Zoals nu wel bekend zal zijn, zijn diegenen die in God als “de Godheid in twee of meer delen of personen” geloven, de Christenen daar zij in de Heilige Drieëenheid (God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest) geloven! ook zij zullen van de wereld worden verwijderd daar ook zíj een obstakel voor het Messiaanse Tijdperk zullen zijn, tenzij … zij bereid zouden zijn Jezus Christus als hun God en Verlosser (een van de “Personen van de Godheid”) te verloochenen!  Dat dit Messiaanse Tijdperk in de dagen van Higger inmiddels al lange tijd vanaf 1917 met veel grof geweld, terreur, moord en doodslag in de Sovjet-Unie was gevestigd, was uiteraard ook de Westerse wereld (in het bijzonder Duitsland) niet onbekend gebleven. In dit land hadden er zich al vanaf 1918 tot 1932 vele door Joodse Bolsjewisten breed georganiseerde opstanden, stakingen en straatgevechten voorgedaan. Ook dit land moest op deze wijze rijp worden gemaakt om opgenomen te worden in dit Messiaanse Utopia! De Berlijnse Revolutie was slechts een van de vele voorbeelden. De Sovjet-commissariaten die er in verschillende steden tijdens de vele onlusten en chaos waren opgericht, werden echter door divisies van de Frei-korpsen (militaire eenheden geformeerd uit het Keizerlijke Leger) pas na veel geweld weer neergehaald. In Duitsland vonden er verkiezingen plaats waarbij Adolf Jitler en de Nationaal-Socialisten er de winnaars waren. Daarna namen die maatregelen tegen de Duitse Joden (waarvan er velen Communisten waren óf met hen sympathiseerden). En zo werd de Bolsjewistische dreiging binnen Duitsland (hoewel tijdelijk achteraf) onschadelijk gemaakt.

Terug Naar de Theorie in “Zwartboek van het Communisme”. 

En dit brengt ons weer bij de theorie in “Zwartboek van het communisme…” nl. dat er “geen direct oorzakelijk verband” tussen de opkomst van de Bolsjewisten en de latere komst van de Nazi’s zou kunnen worden gelegd. Uit al het voorgaande blijkt die er wel dégelijk te zijn geweest! De reden voor het overgrote deel van de Duitse bevolking om voor Hitler en de Nationaal-Socialisten te kiezen was slechts een reactie op de wereldwijde en dodelijke Bolsjewistische dreiging! Josef Stalin was de opdracht van Lenin echter niet vergeten; al kort nadat de laatste er in Rusland aan de macht gekomen was, had hij gezegd dat nadat het Bolsjewisme eenmaal in Rusland goed in het zadel zou zitten, de Bolsjewistische Revolutie tevens naar andere landen geëxporteerd moest worden. En Duitsland was een van de “kandidaten.” hoewel Duitsland en Rusland op 23 het wederzijdse niet-aanvalsverdrag in de vorm van het Ribbentrop-Molotov-Pact hadden getekend, maakte Stalin daarna al plannen om eens West-Europa via de “Duitse voordeur” binnen te vallen om het te sovjetiseren opdat ook dit deel uit zou gaan maken van het Messiaanse Tijdperk. Om die reden begon Stalin met de concentratie van  massale troepemachten langs de grens die nu vanwege de opdeling van Polen door de beide landen midden door dit land liep. De Duitse inlichtingendiensten kregen dit echter tóch in de gaten en zo begon op 22 juni 194 operatie, Barbarossa, de Duitse inval in Rusland. Het plan van Stalin was dat wanneer zowel de Duitse als de Geallieerde strijdende partijen in West-Europa (Frankrijk, Engeland) elkaar voldoende zouden hebben uitgeput, hij dan zijn nog verse en goedbewapende leger er in de strijd zou brengen. Duitsland verhinderde dit echter en voerde vervolgens een preventieve aanval op Sovjet-Rusland uit. En de rest is zoals men wel zegt, geschiedenis.  

http://www.slideshare.net

Achteraf, Nu, Vele Jaren Later…

En nu bevinden we ons in het jaar 2017. Zoals al gezegd, begon honderd jaar geleden de Russische Revolutie. Die leidde tot de Russische Burgeroorlog en tijdens dit broederconflict had er o.a de vreselijke terreur in Tambov plaats. Maar nu, vele en vele jaren later, is het de komende maand, november, weer 28 jaren geleden dat de Berlijnse Muur in november 1989 ten val kwam en er geleidelijk een einde aan het Bolsjewisme als overheersende ideologie in Rusland kwam. Heden te dage wordt de Russische Federatie (zoals Rusland tegenwoordig heet) al lang niet meer door Bolsjewisten geregeerd. Het is nu Vladimir Putin die er nu regeert. Het “Messiaanse Tijdperk” is niet meer en alle leiders uit die tijd (Lenin, Trotsky, Stalin, Hitler etc.) zijn nu al reeds lang van ons heengegaan. Nu hebben de Verenigde Staten zich vanaf 1945 de rol van “politieman der wereld” aangemeten en van een Bolsjewistische heerschappij zoals die eens in Rusland heerste, hebben Amerika nog West-Europa nooit iets ondervonden. Maar toch, tóch is alhoewel het Bolsjewisme nu schijnbaar verdwenen lijkt te zijn, het gevaar hiermee echter niet geweken is. Het boek van professor Higger wijst nl. ook op het heden en de (nabije) toekomst. En het is weer Henry Makow die hier nu al veel over te vertellen heeft: https://www.henrymakow.com/2016/05/Is%20New%20World%20Order%20The%20Jewish%20Utopia.html

De Bijbel. 

Maar heeft ook het meest bekende boek ter wereld, de Bijbel, misschien iets te zeggen over een nog komende Antichrist en een aanstaand “Messiaans Tijdperk”? Het antwoord is, já, die heeft er ook iets over te zeggen. We zullen echter trachten hier later wat dieper op in te gaan. Voor nu is het bovenstaande voorlopig genoeg.

Ton Nuiten – Vrijdag 20 Oktober 2017.